തിടുക്കത്തിലൊന്നായ് നിറഞ്ഞന്നു നമ്മള്
ഒടുക്കത്തെ രാവും കുടിച്ചങ്ങു തീര്ത്തു
നമുക്കിന്നുറങ്ങാന് ഇരുട്ടില്ല, സര്വ്വം
വെളിച്ചപ്പെടുന്നീ തുളക്കും നെരുപ്പില്.
നിനക്കും എനിക്കും വിയര്ക്കുന്ന വാക്കില്
വിലപ്പെട്ടതൊന്നാകുമീ സ്നേഹ വായ്പില്
തനിച്ചൊന്നിരിക്കാന് നമുക്കിന്നൊരല്പം
കയിപ്പെന്ന സത്യം നുണച്ചൊന്നിറക്കാന്.
മറയ്ക്കപ്പെടാനായ് ശ്രമിച്ചെങ്കിലും നാം
അടയ്ക്കപ്പെടുന്നീ മനഃക്കോട്ട തന്നില്
അടയ്ക്കാം വെളിച്ചം കടക്കാതെ ചുറ്റും
നമുക്കായി മാത്രം ഇരുള്ക്കോട്ട കെട്ടാം
പുളിപ്പും ചവര്പ്പും കടും നോവു ചേര്ത്തും
നമുക്കിന്നൊരീ തീ വെളിച്ചം കടക്കാം.
No comments:
Post a Comment