എരിയും മരുഭൂവില്, പൊരിയും മണല്ത്തട്ടില്
എഴുതുന്നു കാലമിതേതൊരു കനല്ച്ചിത്രം,
കറുപ്പില് കണ്ണീരും വിയര്പ്പും ചാലിച്ചതില്
പകര്ത്തും പ്രതീക്ഷതന് ദാരുണമൊരു ചിത്രം.
വിചിത്രം തന്നേ പല്ലിളിക്കും സ്വയം നോക്കി
വിലക്കിന് വിലങ്ങുകള് വിധിയെന്നാഹ്ലാദിക്കും
മനസ്സിന് മദം പൊട്ടിയൊലിക്കും നീരാഴിയില്
പിടക്കും, കൈകാലിട്ടടിക്കും, മുങ്ങിത്താഴും.
ഇടക്കൊന്നുയരുമാ തിളക്കും വെള്ളത്തിന്റെ
പുളിപ്പില് യശസ്സിന്റെ ചരിത്രം നിവര്ത്തിടും
മടുക്കും പുരാണങ്ങള്, ഭൂതസഞ്ചാരാവേഗങ്ങള്
മലര്ക്കെ തുറന്നിട്ട ശൂന്യമാം മണ്തിട്ടകള്
പണിപ്പെട്ടുയര്ത്തിയ കോട്ടകള്, മിനാരങ്ങള്
പണത്തിന് കൊഴുപ്പിലെ പൊന്മണിമഹലുകള്
ശവപ്പെട്ടികള്, ശതകോടികള് കെട്ടിത്തീര്ത്ത
വലുപ്പച്ചെറുപ്പത്തിന് നിസ്തുല സൌന്ദര്യങ്ങള്
മറക്കാന് കഴിയാത്ത മോഹസൌലഭ്യങ്ങ-
ളിറക്കാന് കഴിയാത്ത ചങ്കിലെ കുരുക്കുകള്
തിരക്കില് മടുപ്പിന്റെ വണ്ടിയില്,വിയര്പ്പിന്റെ
മൂശയില്, നെടുംകാല യാത്രകള്, നിരാശകള്.
ഇടിത്തീ പാറും വാക്കില് പുളയ്ക്കും കാരക്കോലില്
വിശപ്പിന് വേതാളത്തെ ചുമക്കും പേക്കോലങ്ങള്
ഇറക്കാന് കഴിയാത്ത ചുമടില് മരുഭൂവിന്
ചരിത്രം ചായക്കൂട്ടിലൊളിക്കും വൈവശ്യങ്ങള്.
................................................................
................................................................
No comments:
Post a Comment