പാടിയോ രാവില് പൂങ്കുയില്,അ-
ല്ലേതു വേണുവിന് തേനൊലി
പാരിതില് സ്നേഹസൌരഭം വിരി-
ച്ചേതു ദേവന്റെ വൈഖരി
പാരിജാത സുമങ്ങളാലീ-
പ്രേമ പൂജ നടത്തുവാന്
പാരമീവഴി വന്നു തന്
കരതാരുലച്ചു പവനേശ്വരന്
ചാരെ വന്നരിമുല്ലതന്,മണി-
ഹാര,മൊട്ടിഴ ചേര്ക്കയും,
മാരനിന്നു കരപല്ലവങ്ങളാല്
യാമിനിക്കതു ചാര്ത്തിയും
താര,മിന്നതു കണ്ടു മന്മഥ-
ബാണമൊന്നു തൊടുക്കയാല്
രാവിതിന്നു മുഖമാകെ കാന്തിയാല്
നാണമാര്ന്നു തുടുത്തതായ്.
ഏവമുണ്ടധികദൂര,മെന്നു-
ചില നേര,മൊന്നു നിനച്ച നിന്
പുകിലേറുമീ പടയാത്ര കണ്ടൊരു
പാവമൊന്നു വിറച്ചിവള്.
പ്രേമമുണ്ടധികമെങ്കിലും, ചില-
നേര,മാധി മുഴുത്തു തന്
തേനെഴും മുഖ കാന്തിയിന്നു
ഘനവേണി കൊണ്ടു മറച്ചിവള്.
ചേറുമൂടി,യടിഞൊരാ മന-
താരില് ആമ്പല് വിരിഞിടാം
നീയതിന്നു കൃപയാലെഴും
പ്രേമമെന്നുമുണര്ത്തുക.
No comments:
Post a Comment